به نقل از «فارس»

اهداف ارشادی و اصلاحی در قیام امام حسین(ع)

تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۱۴۴۶۰

فارس‌پلاس؛ داود مهدوی‌زادگان در یادداشتی نوشت: گروهی بر این باورند که حاکمیت نسبت به مسائل فرهنگی و اخلاقی و اجتماعیات مردم هیچ وظیفه‌ای ندارد. حکومت مأموریتی در باب هدایت‌گری و ارشاد مردم ندارد. مردم خودجوش به این امر می‌پردازند و نیازی به حاکمان ندارند تا آنان را موعظه و ارشاد کند. اصلاحات فرهنگی و تربیتی جامعه توسط خود جامعه انجام‌پذیر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دخالت حاکمیت در این امور عواقب ناگواری دارد و وضع را بدتر می‌کند.

اگر این دیدگاه را در کنار دیدگاه دیگری بگذاریم که می‌گوید نباید دولت در امر اقتصاد دخالت کند و ورود در این کار موجب دستوری شدن اقتصاد می‌شود و کار به سامان نمی‌رسد بلکه باید بازار را آزاد گذاشت تا خودجوش اقتصاد را سامان دهد؛ آیا از جمع این دو دیدگاه به پوچی و بیهودگی دولت نمی‌رسیم؟ قطعاً آنارشیسم سیاسی نتیجه این دو دیدگاه است.

اگر حاکمیت هیچ وظیفه‌ای در عرصه فرهنگ و اقتصاد ندارد، دیگر چه ظلم بزرگی متصور است که دولت مأمور به دفع آن شود. ظلم‌های کوچک را هم خود مردم می‌توانند دفع کنند.

جای این پرسش باقی است که چرا پیروان چنین دیدگاهی وقتی قدرت را تصاحب می‌کنند مأموریت‌های اصلاح گرانه فرهنگی را وظیفه خود می‌دانند و اسناد فرهنگی غربیان مانند سند 2030 را مبنای اصلاحات فرهنگی و آموزشی شان قرار می‌دهند و اساساً دولت‌شان را دولت اصلاحات می‌خوانند. بنا بر فرض مذکور، دولت را چه به اصلاح‌گری؟ و نیز چرا در پی تثبیت اقتصاد دولتی برمی‌آیند.

این نکات تناقضات محتوایی دیدگاهی است که خواهان عدم مداخله دولت در امور فرهنگی و اقتصادی است. لکن جدای از تناقضی که در این دیدگاه وجود دارد، از منظر دینی چنین دیدگاهی مردود است. اسلام سیاسی بر مبنای کتاب و سنت و دلایل عقلی چنین دیدگاهی را نفی می‌کند. در اینجا به مناسبت ایام سوگواری ابا عبدالله الحسین علیه السلام به یک دلیل از کلام آن حضرت بسنده می‌شود.

درباره هدف امام حسین(ع) از خروجش و حرکت به سمت کوفه نظریات مختلف مطرح است. اما نظریه صحیح آن است که آن حضرت بنا به دعوت بزرگان و مردم کوفه برای به دست گرفتن حکومت قیام کرد. لکن اغلب مردم کوفه وفادار نماندند و در میانه راه نه فقط از خواسته‌شان اعراض کردند بلکه با آن حضرت جنگیدند و او و یاران با وفایش را به شهادت رساندند.

امام حسین(ع) در طول مسیر حرکت از مدینه تا کربلا و حتی در روز عاشورا، در هنگامه نبرد، دوست و دشمن را از هدف قیام و برنامه کاری که در نظر دارد آگاه ساخته است. هیچ کس نبود که نداند اگر امام حسین(ع) قدرت را به دست گیرد چه کار خواهد کرد. قصد امام علیه السلام از امارت اصلاحات و امر به معروف و نهی از منکر بود. آنچنان که در وصیت به برادرش محمد بن حنیفه آمده است :

إنِّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلاَبَطِرًا وَلاَمُفْسِدًا وَلاَظَالِمًا وَإنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاْءصْلاَحِ فِی أُمَّه جَدِّی مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَهُ عَلَیْهِ وَءَالِهِ؛ أُرِیدُ أَنْ ءَامُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهَی عَنِ الْمُنْکَرِ، وَأَسِیرَ بِسِیرَه جَدِّی وَسِیرَه أَبِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام.

من خروج نکردم از برای تفریح و تفرّج ؛ و نه از برای استکبار و بلندمنشی  و نه از برای فساد و خرابی و نه از برای ظلم و ستم و بیدادگری ! بلکه خروج من برای اصلاح امّت جدّم محمّد صلّی الله علیه وآله است. من می‌خواهم امر به معروف نمایم ، و نهی از منکر کنم ؛ و به سیره و سنّت جدّم ، و آئین و روش پدرم علیّ بن أبی طالب علیه السّلام رفتار کنم.

چنان که از این وصیتنامه برمی‌آید، امام حسین علیه السلام از همان آغاز کار هدف خروجش را اصلاح گرانه معرفی می‌کند و اعلام می‌دارد که می‌خواهد از فردای بیعت کوفیان با ایشان و برپایی حکومت اسلامی امر به معروف و نهی از منکر کند و به سیره جد و پدرش حکمرانی بورزد. سیره حکمرانی رسول خدا و امام علی علیهما السلام همه عرصه‌های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی جامعه را شامل می‌شود.

بنابراین، تردیدی نیست که دولت اباعبدالله الحسین(ع) اصلاح گرانه است و اصلاح و ارشاد اسلامی بخش اصلی دولت حسینی است. زیرا مسلمانان از جهت فرهنگی با سیره نبوی و علوی فاصله زیادی گرفته بودند. لذا دولت اسلامی نمی‌تواند از پرداختن به امور فرهنگی و ارشادی مردم شانه خالی کند.

پایان پیام/ت

 

منبع: فارس

کلیدواژه: قیام امام حسین دولت اسلامی مسائل فرهنگی و اخلاقی علیه السلام امام حسین ع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۱۴۴۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قدیمی ترین متن مبارزاتی امام خمینی و انتشار دست‌نوشته‌ رهبری در دفتر کتابخانه وزیری برای نخستین بار + عکس

به گزارش جماران از پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ امام خمینی در سال 1323 مطلبی را در دفترچه یادداشت های آقای وزیری مکتوب کرد که امروزه به عنوان قدیمی ترین متن مبارزاتی ایشان از آن یاد می شود و به نامه قیام لله مشهور است. در این مکتوبه که پس از تبعید رضا خان و در ابتدای سلطنت محمدرضا پهلوی نگارش شده است امام با مهیا دانستن شرایط برای قیام اسلامی از حق طلبان درخواست می کند که منافع شخصی را رها کنند و به فکر حرکت اصلاحی به منظور اعاده اسلام باشند.

یکی از نکات بسیار مهم این نامه امتزاج دقایق عارفانه و آیات قرآنی به منظور انعکاس وظیفه کنشگری عموم و خواص است. از آغاز که با استناد به آیه "قُلْ اِنَّما اَعِظُکُم بِواحِدَةٍ أنْ تَقُومُوا لله مَثنی وَ فُرادی" کلام پی گرفته می شود و با حکایت مبارزات پیامبران ادامه پیدا می کند و درنهایت با استناد به آیه " وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً اِلَی الله ِ وَ‌‎ ‎‌رَسولِهِ ثُمَّ یُدرِکْهُ الْمَوتُ فَقَد وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَی الله" سخن پایان می پذیرد.

 

 

 

 

 

30 سال پس از نگارش این متن توسط امام خمینی در تاریخ 1353/1/17 آیت‌الله سید علی خامنه‌ای نیز دست خطی را در این دفتر مرقوم می کنند که امروز برای نخستین بار توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر می شود.

آیت‌الله خامنه‌ای نیز در یادداشت خود با استناد به آیه " وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ لَتُبَیِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَکْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِیلًا" از عدم کنشگری متولیان امور دینی و عموم امت اسلامی در قیام برای تحقق اسلام گله کرده و آمدن روزی را آرزو دارد که با کنار رفتن مکاتب مادی و سست پایه، اسلام به عنوان برنامه زندگی و بنیان اساسی نظام اجتماعی به کار گرفته شود.

 

 

متن کامل این نامه بدین شرح است:

«زیارت گنجینه گرانبهائی از کتاب و نوشته ی اسلامی که محصول کوششی ارجمند است بیننده را به یاد اقیانوس بیکران فرهنگ عمیق و غنی و عریق اسلام عزیز می افکند که در روزگار ترکتازی افکار و مکاتب و فرهنگهای سست و بی پایه ی بشری و در عهدی که پوشالی ترین بنیانهای فکری را در فکر و دل جهانیان مرتبت‌ها و پایگاه‌هاست همچنان و همچنان در عزلتخانه ی کتابها و کتابخانه ها زندانی است و در محوطه ئی بسی دور از زندگی و عمل پیروان اسلامی، تبعیدی. و متولیان و منادیان و مدعیانش را چیزی که کمتر به خاطر است و بیشتر در نسیان، رسالت و مسئولیت و تعهد خطیری است که قرآن و اسلام بدوش آنان نهاده که: و اذ اخذ الذین اوتو الکتاب لتبیننه للناس و لا تکتمونه .... به امید آن روز که امت عظیم اسلام، قرآن و اسلام را همچون برنامه ی زندگی و بنیان اساسی نظام اجتماعی به کار گیرند... به امید بیداری ها و درس گیری ها... به امید تجلی حماسه ی اسلام و تشیع در زادگاه و پرورشگاه اسلام و تشیع

در روز دوشنبه 12 ربیع الاول هزار سیصد و نود و چهار هجری قمری

در حضرت مؤسس عالیقدر کتابخانه ادوم الله برکات وجوده الشریف نگاشته آمد

53/1/17

سید علی خامنه‌ای »